Nazwa Kolibki („Colybka”) po raz pierwszy pojawiła się w XIV wieku kiedy krzyżacy nadali ten teren, razem z Małym Kackiem, Piotrowi z Kacka.
Należały one m.in. do patrycjuszy gdańskich, polskich szlachciców, a nawet do króla polskiego Jana III Sobieskiego. W czasie międzywojennym granice Kolibek były jednocześnie granicą Polski i Wolnego Miasta Gdańsk. Wraz z rozpoczęciem II wojny światowej zniszczony został zabytkowy kościół Św. Józefa, a po zakończeniu działań wojennych dwór wraz z otaczającym go terenem zamieniono na ośrodek ogrodniczy. Dopiero w latach dziewięćdziesiątych zaczęto odrestaurowywać zabudowania w Kolibkach, w których umieszczono ośrodek hipoterapii.
Lokalizacja pierwszego dworu pochodzącego prawdopodobnie z XVI wieku nie jest znana. Obecny budynek powstał w XIX wieku. Najpierw jego część środkowa, z symetrycznymi dwoma wejściami, następnie dobudowano trzypiętrową wschodnią i zachodnią ścianę,które stworzyły symetryczną i kompozycyjną budowlę. Na początku XX wieku do części środkowej dobudowano taras i dobudówkę dachu. We wnętrzu pałacu zachowana została sala z posadzką z kamienia sprowadzanego ze Szwecji oraz ze stropem kasetonowym.
Zburzony kościół św. Józefa powstał z inicjatywy Józefa Przebendowskiego w połowie XVIII wieku i służył wiernym z Kolibek i Orłowa. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX wieku odnaleziono fundamenty świątyni, a 2007 uporządkowano zabytkowy cmentarz, który znajdował się przy nim.
Na skraju brzegu morskiego Kolibek znajduje się „Grota Marysieńki” z której to można podziwiać przepiękny widok na morze. Miejsce to zawdzięcza swoją nazwę żonie Jana III Sobieskiego, Marysieńce, która z tego miejsca podziwiała zachody słońca.
Na terenie sąsiadującym z pałacem znajduje się pomnik poświęcony I Morskiemu Pułku Strzelców. Upamiętnia on żołnierzy, którzy walczyli w 1939 roku w obronie granic Polski.
[codepeople-post-map]
Źródło: pomorskie.travel
