Hale Targowe w Gdyni, zostały wzniesione w latach 1935-1938 wg projektu duetu architektów Jerzego Müllera oraz Stefana Reychmana. Obiekt już w momencie budowy uznano za dzieło wybitne, szeroko rozpisując się o koncepcji architektonicznej, zaawansowanej technologicznie konstrukcji oraz stronie funkcjonalnej rozwiązań. Otwarcie Hal Targowych w listopadzie 1937 r. było tematem wielu publikacji w prasowych, zarówno w wydaniach lokalnych (“Kurier Gdyński”), ogólnopolskich magazynach ilustrowanych oraz periodykach branżowych – “Architektura i Budownictwo” nr 4/5 s. 154-157. 1938 r.
Współcześnie, wielu badaczy i ekspertów architektury międzywojennej, zgodnie uważa obiekt gdyńskich hal za jeden z najlepszych przykładów realizacji w nurcie konstruktywizmu, prawdziwą perłę polskiej architektury modernizmu międzywojennego.
Na kompleks historycznych hal targowych, układających się w kształt litery “L”, składają się – najbardziej charakterystyczna hala owocowo-warzywna, prostopadle z nią połączona wyraźnie niższa hala mięsna oraz osobna, trzecia hala rybna, stanowiąca stylistyczne i urbanistyczne continuum hali mięsnej.
Wyróżniającą się cechą zespołu hal targowych, jest oryginalna bryła hali głównej, nazywanej także halą łukową, ze względu na jej paraboliczny dach zawieszony na 9-ciu stalowych więzarach oraz przeszklone szczytowe ściany konstrukcji. Śmiałym i efektownym rozwiązaniem są rozmieszczone pomiędzy stalowymi filarami, okna dachowe, dopasowane kształtem do parabolicznej konstrukcji. Dzięki takiemu rozwiązaniu, wnętrze hali wypełnia silne, naturalne światło dzienne, zaś promienie słoneczne w dni bezchmurne, docierają praktycznie do każdego miejsca. Imponująca kubatura hali, w połączeniu z naturalną wentylacją systemu uchylanych okien oraz szerokimi pasażami komunikacyjnymi, decydowały o jej wysokich walorach użytkowych, zarówno dla sprzedawców, jak i klientów.
[codepeople-post-map]
Źródło: Hale Targowe Gdynia
