W wieku XVIII wraz z rozwojem wsi zmieniał się również pałac i związane z nim zabudowania. Największe zmiany wprowadziła w posiadłości rodzina von Krockow, którzy byli właścicielami majątku od roku 1730 roku. Nowy właściciel wybudował barokowo-rokokowy pałac (który został zlokalizowany w miejscu starszej budowli), zwrócony frontem na północny-wschód, oraz założył pałacowy park, częściowo adaptując już istniejącą roślinność. W tym czasie posadzono tu dużą liczbę drzew liściastych oraz cisów, aranżując dla celów rekreacyjnych znajdujące się obok zbiorniki wodne. W geometryczny układ alei zostały wpisane elementy quasi-naturalnego krajobrazu. Pod koniec XVIII wieku na terenie parku powstał ośmioboczny budynek ptaszarni.
Barokowy pałac nie istniał zbyt długo – już w połowie wieku XIX rozpoczęto radykalną przebudowę obiektu – elewacja zyskała, bardzo ówcześnie popularny, wystrój neogotyku angielskiego. Budowniczowie neogotyckiego pałacu wykorzystali część bryły dawniejszego obiektu, wpisując istniejące mury w część centralną nowej konstrukcji. Przebudowa dokonana została na zlecenie nowego właściciela majątku – Wilhelma von Brauchitsch’a – gdańskiego landrata, wyższego radcy rejencyjnego i tajnego radcy w Koszalinie. Pamiątką zakończenia przebudowy jest widniejąca na portalu głównym data – 1859.
Aż do roku 1918 majątek pozostawał w rękach rodziny Brauchitschów i ich spadkobierców. W latach dwudziestych majątek zakupił Salomon Julius Jewelowski, polityk i kupiec z Wolnego Miasta Gdańska. W okresie tym do pałacowego majątku należało 460 ha ziemi w samej wsi, wraz z 28 budynkami mieszkalnymi i tylomaż gospodarczymi. Senator Jewelowski zdecydował o parcelacji i sprzedaży większości posiadanego terenu (400ha) pod zabudowę mieszkaniową. Okrojony majątek przeszedł w latach trzydziestych XX w. w posiadanie Związku Zawodowego Nauczycieli Polskich Szkół Średnich, który użytkował budynek do 1939 roku. W czasie II wojny światowej w pałacu stacjonował oddział Gestapo.
Działania wojenne pałac przetrwał w dobrym stanie, zaś po wojnie jego wnętrza zostały przekazane na potrzeby Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego i Licealnego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci im. Bolesława Bieruta (potem I Liceum Ogólnokształcące, od 1991 roku I Akademickie Liceum Ogólnokształcące). Zespół wpisany został do rejestru zabytków w 1946 r. jako pierwszy gdyński obiekt. W latach 1987-90 budynek wraz z ptaszarnią przeszły kapitalny remont, dzięki któremu obiekt został lepiej dostosowany dla potrzeb kształcenia młodzieży.
Pałac wraz z parkiem zostały poddane intensywnym pracom budowlano-remontowym, które przywróciły mu dawną świetność. Obecnie mieści się tu Quadrille Conference & Spa.
[codepeople-post-map]
Źródło: Quadrille Conference & Spa
